Definicje

 

Artykuł: przedmiot, który podczas produkcji otrzymuje specjalny kształt, powierzchnię lub konstrukcję, która decyduje o jego funkcji w stopniu większym niż jego skład chemiczny.

Dystrybutor: każda osoba fizyczna lub prawna mająca siedzibę we Wspólnocie, w tym sprzedawca detaliczny, który wyłącznie przechowuje i wprowadza do obrotu substancję w jej postaci własnej lub jako składnik preparatu dla stron trzecich.

Dalszy użytkownik (DU): każda osoba fizyczna lub prawna mająca siedzibę we Wspólnocie, inna niż wytwórca lub importer, która używa substancji w jej postaci własnej lub w mieszaninie w ramach swojej działalności przemysłowej lub zawodowej. Dystrybutor lub konsument nie jest dalszym użytkownikiem. Reimporter zwolniony na podstawie art. 2 ust. 7 lit. c) uważany jest za dalszego użytkownika.

Scenariusz narażenia: zestaw warunków, w tym warunków operacyjnych i środków zarządzania ryzykiem, które opisują, w jaki sposób substancja jest wytwarzana lub wykorzystywana w trakcie cyklu życia oraz w jaki sposób producent lub importer kontroluje lub zaleca dalszym użytkownikom kontrolę, narażenie ludzi i środowiska. Te scenariusze narażenia mogą obejmować jeden konkretny proces lub zastosowanie lub, w razie potrzeby, kilka procesów lub zastosowań.

Pełny raport badawczy: pełny i wyczerpujący opis czynności wykonywanych w celu wygenerowania informacji. Obejmuje to pełny artykuł naukowy opublikowany w literaturze opisującej przeprowadzone badanie lub pełny raport przygotowany przez laboratorium badawcze opisujący przeprowadzone badania.

Zidentyfikowane zastosowanie: użycie samej substancji lub jako składnika preparatu albo użycie preparatu, który jest przeznaczona dla podmiotu uczestniczącego w łańcuchu dostaw, w tym dla jego własnego użytku, lub który został przedstawiony na piśmie przez bezpośredniego dalszego użytkownika.

Importer: każda osoba fizyczna lub prawna mająca siedzibę we Wspólnocie, odpowiedzialna za import.

IUCLID: baza danych i system zarządzania do administrowania danymi na temat substancji chemicznych.

Mieszanina: mieszanina lub roztwór złożony z dwóch lub większej liczby substancji.

Monomer: substancja zdolna do tworzenia wiązań kowalencyjnych z sekwencją dodatkowych podobnych lub niepodobnych cząsteczek w warunkach odpowiedniej reakcji tworzenia polimeru stosowanej w konkretnym procesie.

Niewyizolowany półprodukt: półprodukt, który podczas syntezy nie został celowo usunięty (z wyjątkiem pobierania próbek) ze sprzętu, w którym odbywa się synteza.

Zgłoszona substancja: tak zwana substancja ELINCS, dla której złożono zgłoszenie i którą można wprowadzić do obrotu zgodnie z dyrektywą 67/548/EWG. Substancje te mają tzw. numer powiadomienia."

Wyłączny przedstawiciel (OR): Osoba fizyczna lub prawna we Wspólnocie wyznaczona do wypełniania obowiązków importera spoza Wspólnoty, który wytwarza substancję w jej postaci własnej, w mieszaninach lub w wyrobach, formułuje mieszaninę lub wytwarza wyrób, który jest przywożony do Wspólnoty.

Substancja wprowadzona: substancja spełniająca przynajmniej jedno z poniższych kryteriów:

1. Jest wymieniona w Europejskim spisie istniejących komercyjnych substancji chemicznych (EINECS).

2. Została wyprodukowana we Wspólnocie lub w krajach przystępujących do Unii Europejskiej w dniu 1 stycznia 1995 r. lub 1 maja 2004 r., ale nie została wprowadzona do obrotu przez producenta lub importera przynajmniej raz w ciągu 15 lat przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia, pod warunkiem, że producent lub importer posiada na to dowód.

3. Została wprowadzona do obrotu we Wspólnocie lub w krajach przystępujących do Unii Europejskiej w dniu 1 stycznia 1995 r. lub 1 maja 2004 r. przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia przez producenta lub importera i została uznana za notyfikowana zgodnie z art. 8 ust. 1 dyrektywy 67/548/EWG, ale nie spełnia definicji polimeru określonej w rozporządzeniu REACH, pod warunkiem, że producent lub importer posiada na to dowód.

Polimer: substancja składająca się z cząsteczek charakteryzujących się sekwencją jednego lub więcej typów jednostek monomeru (przereagowanej postaci monomeru w polimerze) i o różnych masach cząsteczkowych.

Preparat: mieszanina lub roztwór złożony z dwóch lub większej liczby substancji. Preparat to farba lub żywica składająca się z kilku substancji. Przykładowe preparaty to materiały kompozytowe, stopy, smary, farby, lakiery, kleje itp.

Producent artykułu: każda osoba fizyczna lub prawna mająca siedzibę we Wspólnocie, która wytwarza lub montuje wyrób we Wspólnocie.

REACH-IT: internetowy system informatyczny ECHA.

Rejestrujący: unijny producent lub importer substancji albo unijny producent lub importer artykułu składający wniosek o rejestrację substancji.

Własne wykorzystanie przez rejestrującego: przemysłowe lub służbowe użycie przez rejestrującego.

Szczegółowe podsumowanie badań: szczegółowe podsumowanie celów, metod, wyników i wniosków pełnego raportu badawczego, dostarczające wystarczających informacji do przeprowadzenia niezależnej oceny badania, minimalizując potrzebę sprawdzenia pełnego raportu badawczego.

Podsumowanie badania: podsumowanie celów, metod, wyników i wniosków pełnego raportu badawczego, dostarczające wystarczających informacji do oceny trafności badania.

Substancja: pierwiastek chemiczny i jego związki w stanie naturalnym lub otrzymane w dowolnym procesie produkcyjnym, w tym wszelkie dodatki niezbędne do zachowania jego stabilności i wszelkich zanieczyszczeń wynikających z zastosowanego procesu, ale z wyłączeniem rozpuszczalników, które można oddzielić bez wpływu na stabilność substancji lub zmiany jej składu.

Forum wymiany informacji o substancjach (SIEF): forum, które powstało po fazie rejestracji wstępnej, aby udostępnić dane dotyczące wprowadzonej substancji.

Substancja wzbudzająca szczególnie duże obawy (SVHC): Substancje, które należą do

1. kategorii 1 lub 2 CMR;

2. substancje PBT i vPvB spełniające kryteria załącznika XIII; lub 

3. inne, takie jak mające właściwości zaburzające gospodarkę hormonalną lub mające trwałe i toksyczne właściwości oraz zdolność do bioakumulacji lub mające bardzo trwałe właściwości i wykazujące dużą zdolność do bioakumulacji, w stosunku do których istnieją dowody naukowe na prawdopodobne poważne skutki dla zdrowia ludzkiego lub dla środowiska, które prowadzą do równoważnego poziomu zaniepokojenia jak substancje wymienione w punktach 1 i 2, i które są ustalane indywidualnie dla każdego przypadku.

Dostawca substancji lub preparatu: unijny producent, importer, dalszy użytkownik lub dystrybutor wprowadzający do obrotu substancję, w jej postaci własnej, jako składnik preparatu lub preparat.

Zastosowania: przetwarzanie, tworzenie składu, konsumpcja, przechowywanie, utrzymywanie, obróbka, napełnianie pojemników, przenoszenie z jednego pojemnika do drugiego, mieszanie, wytwarzanie wyrobu lub jakiekolwiek inne wykorzystanie.